Münacat

Onun gözlerinden bakabilmek,

Onun ruhundan hissetmek,

Onun varlığından istemek…

Gökkuşağından geriye çok kurak geçti günler.

Mayıslar, haziranlar hep yangın

Temmuzlar, ağustoslar eyvah eyvah!

Zifiri aydınlattın da ne çare ey Kamer,

Yandı canım fidanlar, dağ ahalisi, gülistanlar…

Dönüp baktığım bu yer,

Mesela bu şehir ya da bu insanlar

Neden hep yabancı, neden cansız?

Gül dalına uzansam

Damla oluversem bir tohuma,

Toprak örtsem

Yağsam, güneş çıksa

Yine ben yağsam…

Gül yeşersem dereler, tepeler.

Onun gözlerinden bakabilmek,

Onun ruhundan hissetmek,

Onun varlığından istemek…

Yarın, ele avuca sığmaz çocuk;

Dün, ak sakallı bir ihtiyar;

Ben neyim peki,

Kimim ben?

Neden yabancıyım, neden?

Onun gözlerinden bakabilmek,

Onun ruhundan hissetmek,

Onun varlığından istemek…

Düşünce deryasında bir çırpınış,

Ruh aleminden bir sürgün,

Bir buğday tanesi veya elma,

Sonradan suç oldu arpanın suyu;

Hayyam haklıydı da neyse.

Üzüm habbesine devam.

Onun gözlerinden bakabilmek,

Onun ruhundan hissetmek,

Onun varlığından istemek…

Dört yanımız figan,

Zulüm bir olimpiyat oyunu,

En iyisi için çok çalışanlar…

Elinde pim bir yandan güvercinler

Şimdi kime inanayım, neye güveneyim?

Onun gözlerinden bakabilmek,

Onun ruhundan hissetmek,

Onun varlığından istemek…

Bakamadım, hissedemedim, isteyemedim.

Kayboldum gün ortasında,

Geceye kaldım.

İki taş arası bir tutam toprak,

Keşke bir gül fidanı olsam

Ve yaprak yaprak savrulsam…

(Ağustos 25 | Urfa)

Ramazan Çetiner

Na Lâ

Uzanırken sen,

Ayakta herkes,

O musalla taşında.

Taşıdılar

Hızlı, kararlı

Davrandılar küreğe.

Toprak örtmüyordu,

Adeta ruhun saçılıyordu göğe.

Karanlıktı,

Her zerre soluğundu.

Dil sustu, gönül razı.

Olanlar, biten ve yol.

Bir müddet itibar,

Zahmet,

Ve gelen,

Hoş gelen…

Gidelim sevgili,

Sen, ben ve mavi sonsuzluk.

Deniz fenerinde yaşamak mesela,

Yahut bir ormancı kulübesinde,

Kirli afişelerden öte.

(Ağustos 25 | Siverek)

Ramazan Çetiner

Yahuda

Sorsan fidana,

Eksiktir suyu,

Ya da toprağı kıraç

Yahut sıcak.

Kuruyacak ya bir kere,

Bırak.

Düğümden ibaret bir düğümdür çarmıhı yeksan edecek.

Geriye kalan bir tebessümdür ihanetten.

Varmalı ihanetten sonra bir nihayete.

Bir son olmalı.

İyi davrandık

Fırsatını bulunca

Bize kötü davranana.

E o da bizim enayiliğimiz.

Geriye atılmış bu kilit, geleceğe bir son.

Kaybolunacak yarınlar var.

Yolcu var bilet yok,

Bilet var yol yok,

Ki muhakkak var bir yok.

Sıcaktan da sıcak bir hava var.

Damla birikiyor öte berin.

Bırak şiiri diyor, denyonun biri

Sanki şiire tutunabilmişim de…

Düşüyorum,

Yıkılasın Yahuda İskariot,

Evin ola asılacak!

Tacın ola akrepler, çıyanlar!

Yeni fidan dikerim de

O masuma ne çare!

Affetsem de ben seni

Affeder misin seni?

(Temmuz 25 | Siverek)

Ramazan Çetiner

Aşk Nedir

Aşk nedir?

Gece midir?

Muhabbet midir?

Kavuşmak mıdır?

Aşk nedir?

Huzur bulduğun mudur, huzur verdiğin mi?

Sevdiğin midir, sevenin mi?

Vefa mıdır, feda mı?

Yangın mıdır, yanmak mı?

Mesela dilberin gözlerine susamak aşk mıdır?

Soluğuna, sesine hasret kalmak ya da?

Aşk nedir?

Gördüğün müdür, göremediğin mi?

Yokluk mudur, varlık mı?

Aramak mıdır, bulmak mı?

Aşk nedir?

(Haziran 25 | Siverek)

Ramazan Çetiner

İkilem

Bazen inanmazsın,

Bazen inanamazsın.

İnandığın da olur,

Emin olduğun da.

İkilemin birinde tıkanır iken

Çıkıverirsin bir bacadan engine.

Kıyarsın çay kaşığına,

Şekeri küçümsersin, unu tuzu da.

Tutar ekrana kalırsın

Sayfaların o yıllanmış kokusu dururken.

Eksik kalır hazzın,

Eksilirsin…

Dediğin yaptığını tutmaz,

Yaptığın sana uymaz…

Her şey mümkün iken

Bazen hiçbir şey olmaz.

Yoklukta varlığa, varlıkta yoksunluğa hasret kalırsın.

(Haziran 25 | Siverek)

Ramazan Çetiner

Oğul

Sen öteler, sen hasret iken

Kimseli sensizlikler biriktim.

Yamacımdın, soluğumdun

Kolların dolarken boynuma

Taç giyer cümbüş olurdum.

Dilinde kelimeleşen harflerin

Sevincin, dalışın, bakışın

Hep bir dünya idi babam.

Tırnak izlerine kaldım.

Bu yerde, bir başıma

Yağmur oldum gidişine.

Ağladın, taştım

Ardımda kaldın, boğuldum.

Düştüm kör kuyularına

Gökte ayı, günde feri yittim.

Sensizlik zor, sensizlik bela

Kesildim, kurudum…

Ayırdılar…

Yuvaları şifa bulmasın!

Can düşer,

Candan bir parça.

Canımı aldılar,

Canlarından olalar!

Cehennem eksilmesin sebepten!

Dünya bir yana

Sen bir yana oğul.

Dört yansın bu varlığa,

Hasretsin hasret.

Kopardılar seni,

Aldılar, götürdüler oğul.

Ne lezzet kaldı

Ne ömrün manası,

Yıkılışım oğul

Yıkılışım uzaktan.

Her yanım sen,

Gözden olurum,

Gözümden eksilme oğul.

Yalana, ihanete kanma

Dolana, fitneye düşme

Güvenme kula,

Bana hatıra kalan, sana pay olmasın.

(Mayıs 25 | Siverek)

Ramazan Çetiner

Akor

Yıkıldığı yerden onarılır insan

Biliyorum, düzeli verecek akordum

Yeniden çalacak güzel şarkılar.

(Mayıs 25 | Siverek)

Ramazan Çetiner

İp Boyu

Kuş cıvıltısı,

Tomurcuklar,

Günün kendisi

Misket, deleme, sokaklar…

Hiç kimseden fazla, herkesten az bir nasip.

Kendine yük bilirmiş,

Kendine hayat vereni.

İyi çocuktu tanıdığım kadarıyla,

Kendince bir durum güncesi bıraktı geride,

Annesine gidiyormuş, vedaymış sevenlerine

Gitti bir ip boyu ilmik ilmik…

Yetiştiler,

Can veren, almakta emaneti

Hoşnutsuzluk…

Vakitsiz bir tükeniş,

Dört yan veryansın.

İnsan yük, insan yüklenen.

İnsandı katlandı, diklendi; insandı yüklendi.

O ağacı vurdular,

Kırılmadığı için ta orta yerinden

Dövdüler, biçtiler

Öfkeye kurban…

İncinir mi düşen yapraktan ağaç?

Hayır dercesine…

Ya ilk tomurcuğuysa

Ve bir fidansa.

Kabahati neydi ki ağacın?

İpçiyi, dipçiyi, öteyi beriyi vursalardı ya!

O gitti, ağaç da.

Kelime bildi, kalem tutuştu

Yürek yandı, ben düştüm.

(Nisan 25 | Siverek)

Ramazan Çetiner