Ah, kimseler bilmedi sevmelerim!
Yanarım hâlıma kırgınım.
Abasına kaldım, garibim.
Vurgun yedim, masumum.
Siz, hepiniz içinde!/ yüreğim.
Yittiniz, tek tek!/ gömüm.
Ver yansın, gönlümdür.
Közün mavisine, müstahaktır.
Şaire sordular:
Ya çıktığın her sefer?
Şair, vardır dedi elbet bu
hicretin sonu.
(Nisan 18 / Dîyarbekir)
Ramazan Çetiner
