Üzerim örtünür,
Yersizdir gün güneş.
Nar çiçeği suskun,
Azdan az, çoktan çok
Savrulur budam budak.
Palmiye üçledi yaprağı,
Lavanta eyvanı sardı,
Sanki mevsim de tamam.
Ufaktan vaktidir:
İki ret bir şiir eder.
Uğradık bir iki
Selam, sabah o kadar.
Gündelik kadar,
Post değerinde bir zaman.
Bu zamana,
Bu zamandan olmak?
Olsun, umut mavinin enginliğinde!
Olsun, yeşilin her tonunda varlık!
Ve ömür yetişmez ki sarıya, toprağa, mora...
Derken indi giyotin!
Ahmet'in, İsa'nın, Musa'nın ahında
Tarandı faili malum hikaye.
Adem aradı da durdu Havva'yı,
Kabil, Kudüs'e vurgundu
Ve her ölüm Habil'dendi.
Umut, dedi yalan tezgahında
Sevgi, dedi
Say, dedi.
Düştüler...
Fırtına koptu, devrildi insan
Bana mısın, demedi.
Zulüm abad oldu,
Berbat bize kaldı.
(Ağustos 21 / Siverek)
Ramazan Çetiner
