Kala kalırız dizenin o son bakışında
Düşüp bir daha uyanmak üzere
O ufukta, o çare.
Çatıp keder yüklü buluta
Kirpikten süzülen yaşa
Bu vakitte, bu paye.
Vara varmış da yokmuş
Hayır yükünde evet
Şu tipide, şu sona.
Rivayettir umalım ki abartı,
Tutup eşeği kesmiş anasının gözünde.
Anasının gözü, kaldı mı sana?
Kalmaz!
Son sevişin o ilk heyecanı
Yol üstü bir dulda,
Dut ağacı gölgesi,
Varır mı ha sana şaşkın?
Varmadı!
Son nefesin tutsan da
Ölümden korkmazca
Dillenip verirken böğründen,
Tutsan, tut...
Düşe kalsın,
Kapa gözün.
(Mayıs 22 / Siverek)
Ramazan Çetiner
