Korkuluk yürekli bir tel örgünün pencereden baktığı kadar sürecek bu an.
Bu an düşen gözyaşı,
Bu an yoğrulan bu his,
Bu an sedasız.
Betimleme birikmiş bir çöp yığın,
Beklentiler öyle.
Nedensiz sonuçlar, amaçlara bürünüyor.
Herkesin her gün gördüğü,
Herkesin hemen unuttuğu bir sokak
Ya da kapı yahut ordaki yaşlı...
Bu an her şey sessiz.
Bu an yok hükmü.
Hiç kimse...
Hiçin ağırlığı,
Cümle hafiflik
Bir nefes kadar
O kadar.
Düşüyor gözden uzak toprağa sevilmekte bir tutam göz.
Ölüm taşıyor hatıradan.
Elini uzattığında değmeyecek kadar
Yakın olmayacak kadar.
Hiç yakın olmadı çok uzak!
Kimseye söylemedim,
Herkes gibi öteden
Herkes gibi uzaktan...
Sen, avuçlarında düş kırığı
Gözlerinde buğu, kalbinde hüsran.
Sen, var gelen günahın vebali
Hep dışımızda biri.
Böyle gelip böyle sürmüşüz.
Böyle böyle bittik.
(Haziran 22 / Siverek)
Ramazan Çetiner
