Son sözcük düştü ilk satırda.
Ah, bilse serde olanı!
Üşümüş ayaklar,
Üşüşmüş gece yarısı
-O değil- her gelen.
Bu gece yarısı
Ölümün soğukluğu siner sessizliğe,
Acımızdır, her kaybımız.
Hallice iyi ama kötüden.
Beride yalnızlık,
Şimdide uzak,
Gelecek belirsiz.
Kime ne ettin be adam!
Kime ettin bir sızı?
Can ağrısı az değil,
Can yükünden.
Keşke ölüp doğsak yeniden.
Her pişmanlıkta bir daha...
Bilirim olmaz,
Bilirim boşuna.
(Ekim 22 / Antep)
Ramazan Çetiner
