Bebem

Kışa çalar soğuk,

Mevsim yaprak yaprak üşür,

Cemre uzak, hava donuk

Gece usul usul kapanır.

Bir başına bu uzadıya sokak,

Bir başına bu cadde,

Bir başına bu şehir.

Nerde çocuk cıvıltıları,

Parklar, bahçeler...

Nerde?

Kimsesiz, yitik

Aralıktan bir gün,

Yıl devrilmekte iken

Yaş almakta her şey.

Hüzün çöker

Ulu'ya Sulu'ya,

1 Noluya 2 Noluya,

Ayvanat'a Bağlar'a,

Yanbakan'a Portakal Kahvesi'ne,

Kaldırım taşına...

Paşa Konağı'n terk eylemiş,

Esmer Çayır'ın bilmemiş,

Eyvah eyvanım, eyvah!

Bakur acımamış, esmiş de esmiş.

Penceresi kırık,

Sobası duman tutmuş da tutuşmamış,

Yalın ayak bir bebe,

Yarına gülümsemiş...

Varsın da keder çöksün beriye,

Varsın da bahar ırasın cümleye,

Varsın da eksik olsun...

Yalın ayak bebe gülümsemiş.

Gülümse bebem, gülümse.

(Aralık 23 / Siverek)

Ramazan Çetiner

Derinden Ah

Ah,

Derinden, en derinden!

Duyanlara, duymayanlara ah!

Aldanıp düşene,

Kanıp sevene,

Yitip gidene,

Teslim olana,

Sevda dergahınan terk olana,

Varıp ırak ellere bitende,

Derinden, en derinden

Ah!

Sona kalan gönlün

Sanırsın ki bir başınan,

Yardan öte tutuklu kalmış bir görsen,

Nicesi senden evvel

Düşmüş kalmış çok nefes.

Ne çare, ne baht, ne taht...

Kerem mecalsiz,

Sebat tükenmiş,

Nefes ıramış,

Kül olmuş.

Kursağın dolu,

Gözlerin dolu,

Yüreğin dolu,

Dolum dolusun.

Ah, bu yüke ne fayda!

Feryadın satırın sonuna kalmasa,

Keşkem düşende feryadın tükendiğine,

Varıp korlara kalanda soluğun üşüyende,

Kavrula kavruk kavrum...

Bağlarım viran oldu,

Vahalarım kum doldu,

Rüzgarım yolum şaştı,

Yağmurum düşmez oldu.

Bilem ki ah ne ettim!

Kime ne dedim,

Kime ne esirgedim!

Güne küskün, geceye solgun

Beko'ya kalmışım ki vay halıma!

Be hınzır keder,

Be yüreği kirli boğum,

Derinden, en derinden

Ah!

Uyusam uyanmasam,

Düştüğüme kalmasam,

Sonuma bitsem...

Derinden, en derinden

Ah!

(Kasım 23 / Siverek)

Ramazan Çetiner

Filistin'e Mektup

Silahların sivillere doğrulduğu,

Sivillerin kalkan kabul edildiği,

Çocuk yaşlı, kadın erkek savunmasız herkesin öldü(rüldü)ğü

Irk, renk, inanç temelli gözüken ama

Zalimane taraflardan hükümlü

Tüm cephelere lanet olsun.

Hiçbir inanç, kültür, ritüel;

Mazlumu, sivili öldürmeyi emretmiyor iken

Sustuğumuz her saniye, bir beden düşüyor toprağa

Unuttuğumuz her dakika, uzak düşüyoruz insanlığa.

Bugün Filistin konuluyor bu ad,

Belki bizden uzak,

Belki duymuyoruz acıyı!

Ağlayan babayı,

Enkazdaki yavruyu,

İlaçsız hastayı...

Dün Ukrayna idi

Öncesinde Halepçe,

Berisinde Bosna,

Ötesinde Vietnam,

Ve çok daha fazlası...

Sadece izliyoruz,

Susuyoruz...

Maymun iştaha yem olmayı bekliyoruz...

(Kasım 23 / Siverek)

Ramazan Çetiner

De La

Lastik kokularına

Daraba seslerine...

Yoktur aslı astarı

Alım çalım nedimeler yahut

Karınca incitmez naiflik beyler.

Ağzı bozuk kaldırım,

Düş kırığı Portakal Kahvesi.

Gömleğin düğmeleridir bu insan mezatı

Kırık, dökük...

Halen bitmemiştir,

İnşa olunmamıştır,

Eksiktir, biçaredir.

Grinin işgalinde yaşıl,

İki kanat sığınır bir korkuluk,

Şehir hepten Gulyabani, hepten suratsız.

Maviler ıramış bentlerden,

Kimsesiz, hepten hiç...

Son nefesini çekiyoruz

İlk nefes gibi

İlk nefesleri gibi

Verdiklerini alır gibi.

Gidenlerin, kalanın...

Kesiliyor sesimiz soluğumuz,

Kıyıldık paslı bir makinede.

(Eylül 23 / Siverek)

Ramazan Çetiner

Ay Dolum

Ne anlatılır

Çöle nasip bir yağmur damlasına?

Ne kadri vardır ne şansı.

İşte hezim...

Anlaşılmak aslı değildir işin,

Büyüsüdür anlamdan ırağı.

Ve vaktidir sonun,

Irmağı bilene bilene...

Nedensiz bir sonuç,

Kime ahım düşer ki kıyam?

Dışım güldür gülistanlık,

Zeryam zerre zerre dökülürken.

Kaç satırlık saltanattan kim ne devşire?

Hilalin en yorgun vaktidir,

Kol gezer zifir.

Bir yıldız tutulur,

Kanar dantelli bir mendil,

Düşerken dilek

Gök kanatlanır.

Ay dolun, ay dolum.

Anlatılandır yaşanan,

Yaşanandır anlatılan.

Budur hikayesi,

Budur temsili.

(Ağustos 23 / Siverek)

Ramazan Çetiner

Güzelt

Geri bırakılmışlığın meczubiyetine,

Güzeltmek aşkına,

Göğün gürültüsüne,

Manaya, haybeye.

Dorukta ser çoga bir bekleme,

İçimde kıvranış

Kiminden uzak, kimine pek yakın

Ümit, vakit, yeni.

Hayat,

Gülümsemesi eksilmesin dediğin her kimsen...

Vakitlerden sıcak,

Sarının yeşile hüküm sürdüğü bozkırda.

O meşhur şarkıda,

O meşhur saçma her şeyde.

Bir de güneş,

Bir de gecem,

Bir de akşam üzeri,

Var hikayelik bir eksik.

O vakit gördüklerin,

Şimdi bildiklerin,

Öğreneceklerin...

Büyüğünü bilen, büyür.

(Temmuz 23 / Siverek)

Ramazan Çetiner

Zerzere

Bir cümle, hıçkırıklar içinde yarım yama...

Yüreği dağlı, yürek dağlayan.

Sayı bir istatistik hüküm.

Gelen seyirlik, giden görüldü.

Yıkılan, kalan eksik bir cümle.

Bir cümle, hıçkırıklar içinde...

Kırklar aşmış, duman almış göğüs.

Sussa da düşeceğiz içine

Susmasa da...

Enkazın.

Diyor ki daraldı nefesimiz beklemekten,

Ateşi düştüğü yüreğinde,

Sağırlar içinde...

Bir cümle ömürlük,

Bir cümle sonca,

"Baba, kimse yardım etmiyor."

Bu can yerle yeksan,

Zerzere konulan bu pazar,

Ölüm reva görülmüş her kez!

(Mart 23 / Siverek)

Ramazan Çetiner

Yüzyılın Felaketi

Artçılar,

Hiç ara vermeden art arda!

Ekranlar,

Can telaşı dilimler,

Kanat açmış melekler,

Düştük, düşeceğiz.

Ciğer paramparça,

Umut darma duman,

Ödümüz kalmadı çoluk çocuk...

Bir öncesi acı,

Bir sonrası acı,

Şimdisi acı,

Hep acı!

Bu çağın,

Eksik olmadı felaketi!

Depremi salgını, savaşı ötesi...

Dedim o an,

Işıklar kapalı,

Uyandıran sarsıntıya;

Geçer misin canı?

Bizden öteye,

Dedim uzadıkça

Afettir büyüyen.

Büyüktü,

İkiz doğurdu toprak,

Göğü alevlendi,

Yarıldı bir zeytin bahçesi,

Yıkıldı insandan ne varsa.

(Şubat 23 / Siverek, Urfa, Maraş, Hatay, Adıyaman, Antep, Malatya, Diyarbakır, Osmaniye)

Ramazan Çetiner

Ramak

İkinci bir kalbim,

Üçüncü bir gözüm,

Ah, bir duyabilsem yalnızlığı!

Masum bir gülümsemeye değsem...

Yalın ayak yürüsem,

Keyfimden diye değil,

Yokluktan!

Yokluğa yetişsem, yetsem sokaklara...

Kimseden kimse

Bir hayale düşsem,

Kısadan hisse

Uzasam öteye.

Nerde bir acı görsem

Yaş düşer gülmelere,

Koparım fırtınadan

Toza toprak...

Sanıyorlar ki umut var!

Mezata çıkıyor düşenler hep birden.

Hep birden biçiliyor eder.

Bir bir kırılıyor.

Geceye gam düşer,

Karanlık nemlenir.

Keder buğulanır,

Ferman kırılır.

Ölüm var,

Tükenmeye ramak kalır bu vakitte!

Ölüm sanki kolaymış gibi bazen bazılarına,

Tükenmeye ramak kalır bu vakitte!

Ölüm kalır,

Tükenmeye ramak kalır bu vakitte!

Ah düşer,

Tükenmeye ramak kalır bu vakitte!

Dolar taşan, taşan dökülür

Tükenmeye ramak kalır bu vakitte!

Dört yanım karanlık,

Tükenmeye ramak kalır bu vakitte!

Uzaklarda gün doğmalı,

Tükenmeye ramak kalır bu vakitte!

Uzaklara ölüm yağar,

Tükenmeye ramak kalır bu vakitte!

Kimisi ölür, kimisi ölü yaşar

Tükenmeye ramak kalır bu vakitte!

Bilirim.

(Ocak 23 / Siverek)

Ramazan Çetiner