lıktı.
Hasrettik aydınlığa.
Yok-
luktu.
Viraneydik cümle varlığa.
Nicedir düşmedi bir habbesi gökten,
Nicedir kıran,
Nicedir…
Aslı ile bu gam,
Nurda bir zifirdi
Gürülde bir ıssızdı,
Çıkmaz bir sokaktı,
Bîcevap bir hastalıktı.
Aslında bu gam,
Siyahtı, beyaza çaldık.
Olmadı,
Kaybolduk!
Bir yaprak devrilir gülden,
Toprak örtünür.
Devran sürer,
Kalırım bir uçurum başı,
Gurbet olur içerimden öte.
Kederli bir akşam üstü
Döndüğüm vardığım bu yer, bu viran!
Derdim var,
Yarınım da var
Sonsuzluğum da.
Kalamam burda.
(Kasım 24 | Siverek)
Ramazan Çetiner
Bir kötülük ki ilişip üryanımız içre,
Geceden bir çıtırtı bile çoktur vakte,
Parmak uçlarına varır inceden
Sessizlik, sensizlik.
Senli uykular kalır geride,
Düşer, gömülür, sus pus olur
Geceye kalırım.
Bir yerlerde bir şey oldu,
Bir yıldız kaydı,
Bir dilek tutuldu,
Kötülüğüme.
Bir yerlerde bir gözyaşı düştü,
Bir bebek ağladı,
Bir keder yoğruldu,
Çöküşüme.
Nemrudi bir hüzün
Sardı dört duvarı,
Düştü yahut kabus
Uyanmak gerekti
Rüyasında boğulduğum.
Kitlesel dertlerden bireysel çaresizlikler türedi.
Ne olduğumuz gibi yaş aldık,
Ne yaşadığımız gibi göründük.
Beyhude bir çabaydı
Olunan da yaşanan da.
Bir kötülük ki ilişip üryanımız içre,
Senli uykular kaldı geride.
(Temmuz 24 / Siverek)
Ramazan Çetiner
Bir yağmur dalmasıdır,
Sarar sokağı hep birden
Boydan boya giderce,
Hep her yerden bir yere.
Hep bir geç kalınmışlıktır
Kahrolası bu çağ!
Telaşı gören,
Sanır ki İbrahim’e su taşınmakta.
Cefaya değmez bu hayatın
Oluru yok, ihtimali de.
Gelir muhakkak o bir şey
Vaktinden evvel açana.
Mevzuluk bir şey yok.
Hissi emanette, soluğu ücralık
Hastalığı figan, ferahı uzak.
Gün başboşluğun kalabalığında.
(Haziran 24 / Siverek)
Ramazan Çetiner
