Aşk Nedir

Aşk nedir?

Gece midir?

Muhabbet midir?

Kavuşmak mıdır?

Aşk nedir?

Huzur bulduğun mudur, huzur verdiğin mi?

Sevdiğin midir, sevenin mi?

Vefa mıdır, feda mı?

Yangın mıdır, yanmak mı?

Mesela dilberin gözlerine susamak aşk mıdır?

Soluğuna, sesine hasret kalmak ya da?

Aşk nedir?

Gördüğün müdür, göremediğin mi?

Yokluk mudur, varlık mı?

Aramak mıdır, bulmak mı?

Aşk nedir?

(Haziran 25 | Siverek)

Ramazan Çetiner

İkilem

Bazen inanmazsın,

Bazen inanamazsın.

İnandığın da olur,

Emin olduğun da.

İkilemin birinde tıkanır iken

Çıkıverirsin bir bacadan engine.

Kıyarsın çay kaşığına,

Şekeri küçümsersin, unu tuzu da.

Tutar ekrana kalırsın

Sayfaların o yıllanmış kokusu dururken.

Eksik kalır hazzın,

Eksilirsin…

Dediğin yaptığını tutmaz,

Yaptığın sana uymaz…

Her şey mümkün iken

Bazen hiçbir şey olmaz.

Yoklukta varlığa, varlıkta yoksunluğa hasret kalırsın.

(Haziran 25 | Siverek)

Ramazan Çetiner

Oğul

Sen öteler, sen hasret iken

Kimseli sensizlikler biriktim.

Yamacımdın, soluğumdun

Kolların dolarken boynuma

Taç giyer cümbüş olurdum.

Dilinde kelimeleşen harflerin

Sevincin, dalışın, bakışın

Hep bir dünya idi babam.

Tırnak izlerine kaldım.

Bu yerde, bir başıma

Yağmur oldum gidişine.

Ağladın, taştım

Ardımda kaldın, boğuldum.

Düştüm kör kuyularına

Gökte ayı, günde feri yittim.

Sensizlik zor, sensizlik bela

Kesildim, kurudum…

Ayırdılar…

Yuvaları şifa bulmasın!

Can düşer,

Candan bir parça.

Canımı aldılar,

Canlarından olalar!

Cehennem eksilmesin sebepten!

Dünya bir yana

Sen bir yana oğul.

Dört yansın bu varlığa,

Hasretsin hasret.

Kopardılar seni,

Aldılar, götürdüler oğul.

Ne lezzet kaldı

Ne ömrün manası,

Yıkılışım oğul

Yıkılışım uzaktan.

Her yanım sen,

Gözden olurum,

Gözümden eksilme oğul.

Yalana, ihanete kanma

Dolana, fitneye düşme

Güvenme kula,

Bana hatıra kalan, sana pay olmasın.

(Mayıs 25 | Siverek)

Ramazan Çetiner

Akor

Yıkıldığı yerden onarılır insan

Biliyorum, düzeli verecek akordum

Yeniden çalacak güzel şarkılar.

(Mayıs 25 | Siverek)

Ramazan Çetiner

İp Boyu

Kuş cıvıltısı,

Tomurcuklar,

Günün kendisi

Misket, deleme, sokaklar…

Hiç kimseden fazla, herkesten az bir nasip.

Kendine yük bilirmiş,

Kendine hayat vereni.

İyi çocuktu tanıdığım kadarıyla,

Kendince bir durum güncesi bıraktı geride,

Annesine gidiyormuş, vedaymış sevenlerine

Gitti bir ip boyu ilmik ilmik…

Yetiştiler,

Can veren, almakta emaneti

Hoşnutsuzluk…

Vakitsiz bir tükeniş,

Dört yan veryansın.

İnsan yük, insan yüklenen.

İnsandı katlandı, diklendi; insandı yüklendi.

O ağacı vurdular,

Kırılmadığı için ta orta yerinden

Dövdüler, biçtiler

Öfkeye kurban…

İncinir mi düşen yapraktan ağaç?

Hayır dercesine…

Ya ilk tomurcuğuysa

Ve bir fidansa.

Kabahati neydi ki ağacın?

İpçiyi, dipçiyi, öteyi beriyi vursalardı ya!

O gitti, ağaç da.

Kelime bildi, kalem tutuştu

Yürek yandı, ben düştüm.

(Nisan 25 | Siverek)

Ramazan Çetiner

Leyla

Leyla ışıltılı,

Hava keskin,

Soluk tıkanır gün yorgun, yokuşlu…

Bana öyle bakma,

Uzatma kollarını boynuma,

Gücüm yok, sana yetişemiyorum Leyla!

Sal beni yoluma gideyim.

(Mart 25 | Siverek)

Ramazan Çetiner

Baran

El açıp bekler

Rabbin merhametini

Yerden yükselir her zerre.

Suskun, kurak

Yangın var,

Ötesi kül.

Mecal yok,

Kıran düşmeden

Dökül yaşlarını bulut.

Filiz darda

Tomurcuk solmakta,

Gözüm yaşı kalmadı

Yet imdada bulut.

(Şubat 25 | Siverek)

Ramazan Çetiner

Müsait

Fanusta bir çift göz,

Akan telaştan yürüyen ceplere,

Tüttürelen soluğa.

Bir lens sessizliğinde

İçindesin dışındaki dünyanın,

Dışındasın içindeki fırtınanın.

Yol boyu gürülder Dicle,

Ezana kalır gökyüzü,

Bir hastane koridoru kadar müsaitsin.

Nicesi geldi, nicesi gelecek

Bir hasta ranzası kadar yorgunsun,

Kimin kimsen hep bura…

Yaprak kopar daldan toprağa,

Dalgındır kırmızı pardösülü kadın,

Şadırvan su kaçırır,

Avlusu da hastane koridorundan.

Hayaller hayatlar denkleminde

Bu vakit insana bir ömür yetmez.

(Ocak 25 | Diyarbakır)

Ramazan Çetiner

Aynadaki Anka

…

Boşluğa,

Tükenişe,
Çaresizliğe.

Kan tutar çanak,
İki buğulu pencere
Kan kırmızı.
Düşer gözün yaşı
Hıçkırık deryasına.
Aynada gördüğün sen,
Aynada bir adam ağlar.

Yekten dağılır yuvan,
Kanadında yük
Tüylerinde yangın,
Be hey adam!
Anka mısın sen?

Hep yekten 
Sayıklama eksilmez uykularım,
Mektup yazılır geceden
Zor bela varılan sabaha,
Değişmez akıbet.
Bütün vakit bir kabus,
İyi ve güzel kayıptır bu silüette.

İlk adımların,
İlk kelimelerin,
Sarılışın Halil’im.
Güç ver Ya Rabbim,
Eksilmesin canımdan emanetin!

Kabiller sofrasıdır
Bu kıyametten nasibim.
Vebalim aşar boyumu
Çökerim en dibe,
Gün yüzü görmem.

Karanlık çare olmaz,
Ağlamak olmaz,
Yalnızlık da…
Hiçbir şey çare olmaz.

(Ocak 25 | Siverek)

Ramazan Çetiner

Yâr Yardır

…

Balçık kaldı

Vücut bulmadı

Ruhları cansız,

Budala düşmüş

Temsili vaziyette

El, yaman çıkmış.

Körük soğuktan

El, aman vermemiş

Sönmüş yürek,

Ocaklar viran kalmış.

Duman altı aydınlık

Yarım yama badanalı

Korna sesine karışan boğuk

Hayaller, suratlar, telaşlar…

Solmuş bu şehrin duvarlarına.

Soluk soluğa vardığın

Serabına düştüğün

O yâr, yar olmuş.

(Ocak 25 | Siverek)

Ramazan Çetiner

Fa

***

Herhangi biri, dedim

Hayatında diye en yakın mıdır?

En yakın, dedi

Sen olandır uzak da olsa. 

Sahip olamazsın, dedim

Ait olmadığın yere.

***

İçimi ısıtıyorsun, dedi.

İçinden biriyim, dedim.

Sonsuzlukta, dedi

Neler olurdu?

Neler vermezdim ki, dedim.

Senden, dedi.

Verebileceğin her şeyi alırdın, dedim.

Dışarı, dedi

İçi boşlarla dolu.

(Ocak 25 | Siverek)

Ramazan Çetiner