14.11.25

Zifirnâme

Tükeniyordu,

Lahzanın manasız telaşında

Gaz yağı bir fener gibi;

Aydınlık, yarınlara varsın diye.


Sevgisizdi,

Dört bir yana saçılan gülücükler

Davetkârdı, mayhoştu, nispetti.

Yıkılsındı aksine.


Usulendi,

Her şey kararır da

Kışa düğümlenirken gözler

Güçtü, erkandı, vakurdu.


Toz toprak karışırdı kirpiklerine,

Gülümser bir hatıra avuçlarında

Antikaca birkaç avuntu tümce

Ve ilk damlada kirlenecekti beyaz gömleği,

Yağmur eşikte, fırtına sığamıyordu arşa.


Leylde bir yağmur düşerdi gülistana,

Çırpardı, nafile, üşüyen bedenini kırlangıç.

Bir ceviz devrilir de daldan nasibine.


Niye soğuktu burası,

Kapayınız pencereleri diyecekti,

İlişti gözüne naylondan kaplama…

Süslü cümleleri kurudu,

Sustu.


Anladı,

Yarınlardı karanlığa gebe;

Aydınlık, sade bir avuntu.

Anladı.


(Kasım 25 | Siverek)

Ramazan Çetiner




28.10.25

Hoşça

Geçeyim, dedim.

Ardımda kalsın önümdekiler.

Yüküm ağır, dedim; onlara kalsın.


Kış değildi mevsim,

Yaprak döküyordum.

Yaz değildi, ter birikiyordum.

Bir şeyler yanıyordu uzaktan,

Yüreğim tutuşmuş, mesele içerimdi.


Hasret harfleri taşmış,

Yarınlara koşsam belki…

Ya da bir çukur mukur kazsalar

İtmeyin, düşerim ben.

Bu kelimeler ağır geliyor artık,

Susuyorum, kaçıyorum, çirkefleşiyorum…

Kâr etmiyor her hâlim.


Zeytin dalı kırılgan,

İncirin ağır, dutun sıcak…

Kuşlar üşüşür ruhuma.

Sığınsam bir kaya gölgesine,

Devrilecek üzerime.

Merhaba desem bakkala

Veresiye sanacak gerisini.

Kasap manalı, hüküm ehli iştahlı

Bu ne menemdir!


Gelin toplayın artıklarımı,

Eksildiklerimi sökün bedenimden.

Beni yanına verin bir abdalın,

Ben vazgeçtim, siz de vazgeçin.

Terki mekan bir cümleyim.

Terki diyarım da.


Şiirleri, şarkıları susturun.

Resimleri atın cüzdanlardan,

Ekranlara paylaşmayın.

Yakın hatta sizde kalan imzalarımı.

Baş kalmadı bedende,

Biçare, deyin.

Kapatın konuyu.

Merhametle bakmayın,

Bugüne kadar istemedim.

Bugünden sonra da istemiyorum.

Size kalsın merhametiniz.

Size de gerek olur.

Bu ateş bir bir alacak,

Kendinize dökersiniz,

Kendinize ağlarsınız…


Vedalık bir kelimem yok.

Hoşça kalın.


(Ekim 25 | Siverek)

Ramazan Çetiner



17.8.25

Münacat

Onun gözlerinden bakabilmek,

Onun ruhundan hissetmek,

Onun varlığından istemek…


Gökkuşağından geriye çok kurak geçti günler.

Mayıslar, haziranlar hep yangın

Temmuzlar, ağustoslar eyvah eyvah!

Zifiri aydınlattın da ne çare ey Kamer,

Yandı canım fidanlar, dağ ahalisi, gülistanlar…


Dönüp baktığım bu yer,

Mesela bu şehir ya da bu insanlar

Neden hep yabancı, neden cansız?


Gül dalına uzansam

Damla oluversem bir tohuma,

Toprak örtsem

Yağsam, güneş çıksa

Yine ben yağsam…

Gül yeşersem dereler, tepeler.


Onun gözlerinden bakabilmek,

Onun ruhundan hissetmek,

Onun varlığından istemek…


Yarın, ele avuca sığmaz çocuk;

Dün, ak sakallı bir ihtiyar;

Ben neyim peki,

Kimim ben?

Neden yabancıyım, neden?


Onun gözlerinden bakabilmek,

Onun ruhundan hissetmek,

Onun varlığından istemek…


Düşünce deryasında bir çırpınış,

Ruh aleminden bir sürgün,

Bir buğday tanesi veya elma,

Sonradan suç oldu arpanın suyu;

Hayyam haklıydı da neyse.

Üzüm habbesine devam.


Onun gözlerinden bakabilmek,

Onun ruhundan hissetmek,

Onun varlığından istemek…


Dört yanımız figan,

Zulüm bir olimpiyat oyunu,

En iyisi için çok çalışanlar…

Elinde pim bir yandan güvercinler

Şimdi kime inanayım, neye güveneyim?


Onun gözlerinden bakabilmek,

Onun ruhundan hissetmek,

Onun varlığından istemek…


Bakamadım, hissedemedim, isteyemedim.

Kayboldum gün ortasında,

Geceye kaldım.

İki taş arası bir tutam toprak,

Keşke bir gül fidanı olsam

Ve yaprak yaprak savrulsam…


(Ağustos 25 | Urfa)

Ramazan Çetiner




3.8.25

Na Lâ

Uzanırken sen,

Ayakta herkes,

O musalla taşında.


Taşıdılar

Hızlı, kararlı

Davrandılar küreğe.


Toprak örtmüyordu,

Adeta ruhun saçılıyordu göğe.

Karanlıktı,

Her zerre soluğundu.


Dil sustu, gönül razı.

Olanlar, biten ve yol.


Bir müddet itibar,

Zahmet,

Ve gelen,

Hoş gelen…


Gidelim sevgili,

Sen, ben ve mavi sonsuzluk.


Deniz fenerinde yaşamak mesela,

Yahut bir ormancı kulübesinde,

Kirli afişelerden öte.


(Ağustos 25 | Siverek)

Ramazan Çetiner





Ferze

Ferze
Siverekli Şair ve Öğretmen Ramazan Çetiner, 2020'de İkinci Şiir Kitabını Yayınladı.

Şaire Yorumlar

Berivan: Yalnız adam, yüreğine sağlık. Ortaya şiir çıkacaksa hep yalnız kal. /// Antakya’dan: “Merhaba” herkesin hayatının belli dönemlerinde yakından tanıdığı bir konu yani aşk üzerine yazılmış. (...) şiirleri okurken o duyguları ben de yaşadım. /// Şair Sevgi: Ö. Asaf, Cemal Süreya, Asaf Halet ve Ahmet Telli’nin şiirsel ruhunun yanı sıra A. Karakoç’un toplum yanlısı edasıyla siyasi, ironik ve sivri zekasını hatırlatan önemli bir kalem. /// N.E: Şiir yazabilmek için aşkı hep dinç tutmak lazım. Hissetmese bile, hissediyor gibi yapmak... İşte “Merhaba” budur.