Leyla'nın Ölümü

İçimde,

Kaçıncıdır bilmiyorum,

Leyla ölüyor.

Hiçbir çare,

Şarkı,

Uzatmıyor nefesini aşkın.

Boğulacak, dedin.

Boğuluyor.

Yağmurundan rüzgârına,

Mahsun çocuğuma.

Nazlı yürüyüşüne,

Çöpün, kokun, çirkinleşiyor.

Artık oluyor gülüşün,

Yüreğim ağlıyor,

Yapıyorum, senden nefret ediyorum!

Çevremde,

İçimden haberi olmadan,

Ne oluyor ne bitiyor

Kim kimedir

Kimeyim

Sana değil.

Senden uzaklaşıyor, alıyorum

Sende gördüğüm, yakıştığım, hoş.

Üryan kalırca.

Bir şiire yakışmayacak kadar çirkinsin.

Bir şiirin daha bitişi,

Tükeniş,

Sana okuyacak iken

Bütünümle

Bir daha dört duvarlayım,

Bir daha batan güneş,

Bir daha çöken karanlık,

Soğudum...

Bu karanlıklar içinde

Bir ışık gibi

Bölerek sisi

Mezar taşlarına yakın

Ruhum sıkışarak

Her virajda karşıma çıkıyorsun,

Her çeşmede Elifleşip

Her engel, her rötar sen oluyorsun

Yavaşlıyorum

Ve bir nabız hızlanarak

Sürerce

Gidiyorum...

Haydi, sen de giyin ve git.

(Berfanbar 15 / Siverek)

Ramazan Çetiner

İmkân Azizim

İnsanın biri ıslanmasın diye,

Yağmur mu yağmasın? -Islandım.

Bulut küs, rüzgâr yorgun.

Naza çekse yaprak, -odundur artık!

Gök mü ayaklansın?

His ördü, göz dokundu.

Titredi ten, dudak, yanak.

Mesafeler uzak azizim.

Aşk olsun diye güneş,

Bir başka güneş mi arasın?

Kızıl kızıla, mavi maviye olsun

da, kabul!

Ya siyah, beyaza vurulduysa?

Ya iman, imansıza; vicdan, vicdansıza çarpıldıysa? -Çarpıldım.

Boğulmak gibi,

Aşık olmak,

Yüzme bilmemek, kramplar, dalga.

Kadıköy, mezarlığım olsun.

Ey Istanbul, ey koca katil, ey rengarenk cehennem!

Sen sebebi oldun olmazın, sen!

Seni de inkâr ediyorum.

İmkân azizim, o da imkânsız.

Az biraz imkân, o da imkânsız.

Bir çay bir de sokaklar şahittir.

Andım, tövbem kabul.

Kırıldı söğüdün dalları.

İmkân azizim, artık imkânsız.

(Berfanbar 15 / Siverek)

(Sinada Dergisi, Sayı: 12)

Ramazan Çetiner

Kahrolasın

Yolun bulamayıp kahrolasın!

Bir daha, bir gönüle düşmeyesin!

Cemresiz, ilhamsız kalasın!

Benden gayrısına el olasın!

Kendin, kendinden bıkasın!

Şarkısız, türküsüz

(Kısaltılmıştır.)

(Berfanbar 15 / Siverek)

Ramazan Çetiner

Bütün Şairler

Bütün şairler,

-şiir yazan, yazmayan-

seven her yürek,

kavuşamamıştır sevdiğine...

Sis çöker satırına,

sevmek ürkünç,

korkutur sevmek.

Bilir bütün şairler.

Bütün şairler,

Onları, bizi ve

yıllar olgunlaştırsa da beni,

serseri gönül dizginleri koparırca,

Sever...

Delice...

İliklerine varana...

Ve veda kokar her yağmur gürültüsü...

Giderin türküsünü okur,

Göğün korosu...

Rüzgarından bulutuna,

dipteki karıncaya...

Bütün şairler,

Bütün şairler cürmünce yanar, yanar...

Ten yanmaz, vücut kokmaz, hava güzeldir...

Yürek buğulanır, göz dolar, üşür...

Üşür ve yangınlar içinde düşer...

Bugün ağlarım,

Reddimin kaçıncı seferidir,

Mağlubum...

Bütün şairler adına,

Döndüm...

Bütün şairler adına,

Gül'ün Naz'ından, Ferzê'nin akorduna...

Bir daha ne zaman aşık olacağım?

Ve unutmak zor olacak seni, unutacağım..

İyice soğuyacağım, üşüyeceksin...

Bütün şairler adına...

(Berfanbar 15 / Siverek)

(Kirpi Edebiyat & Düşün Dergisi, Sayı: 29)

Ramazan Çetiner