Dil û Dil

Dîlber ez im, ber dil zar im.

Serdar ez im, bindest bar im.

Berbang ez im, der û dûr im.

Lokman ez im, birîn kûr im.

(Kısaltılmıştır.)

(Çile 16 / Siwêreg)

Ramazan Çetiner

Merhaba

Yağmur olsan, yani yağsan üzerime üzerime

Yağmurluk olurum.

Islanmak geçti bizden.

Müdafaa vaktidir.

Sana nefret bana kaçış oldu pay,

Paydamızda bir bir erimek oldu hay.

(Kısaltılmıştır.)

(Çile 16 / Siverek)

Ramazan Çetiner

Bir Adam

Soğuk muhakkak üşütürdü adamı.

Yalnız adamın soğuduğu başkaydı.

Bir öykünün nefis bir başlangıcı olabilirdi.

Ve böylece başladı.

Yürüdü adam; kar yağıyordu; üşüyordum.

Bir soğuk yalayıp geçti yüzümü. Hissettim.

Ne mavi maviydi ne kızıl.

Ne insanlar vardı sokakta ne yok.

Yürüyordum... Adımlarım küçük,

Düşlerimin sığmayacağı kadar dar.

"Benim için değerlisin, farklısın..." demişti adam.

Dönmemişti bir daha taraf,

Taraflar sessiz, taraflar sebepsiz.

Hissetmişti adam,

Göstermiyordu ama

Bir zelzele gelse bu kadar yerinden ederdi.

Bir reddediliş bu kadar mı ağırdı?

Ağırdı adama... Bu yük ağırdı.

Karşı kaldırıma geçti adam.

Bir çalışan karı temizliyordu.

Sokak lambaları bir yanıp bir sönüyordu.

Bir kişi bir şeyler yazıyordu.

Adam otobüs durağını seçti birden,

Oturduk.

Zaman şiirin, caddeler şairindi sanki.

Kağıt kalem yoktu.

İlham bir gelip bir gidiyordu.

Bir yer buldu, yazdı.

Belki de söyleyemediklerimdi.

Söyleyemediğim sevdam, yok oluşa mahkum aşkım.

Bir daha yürüdük.

Tanıdık caddeler, alışık sokaklar, lambaların umarsızlığı.

Adam bir daha durdu.

Senin her gün dokunduğun kapıdaydı gözüm.

Mandal olasım geldi.

Karşılaşma ihtimalimiz yok,

Sen çıksan, dükkana girerdim.

Ne çok istemişti adam,

O akşam söyleyecektim, dedi.

Söyleyemedi.

Gözlerine bakarken

Bir kadına iki göz bu kadar mı yakışır, demiş

Ve doyasıya bakmıştı gözlerine.

Çay gelip çay gitmişti.

Zaman su gibi geçince

Sözcükler de bir bir dökülmüştü.

Her insan aşık olur

Her insan şiir yazar

Her insan reddolur

Ama ama bu adam ilk kez niyet etti

Niyet etti aşkı yaşamaya.

Ve reddolduğunu anladım adamın.

Yürüdü adam

Bir daha sevebilir miydi bu kadar?

Görüp bakamamak

Yakın olup yaşayamamak.

Yürüdüm.

(Çile 16 / Siverek)

Ramazan Çetiner