İçimdeki fısıltı güven
veriyor.
-yürü akışında hayatın
belki yakın yahut
yavaş
umut ve kendin- diyor.
Maziyi yâda dönük
hasret ile kor düşerken gönül,
Maziden koparak bir
yeni çabada var olmak külli endişedir.
Hatıralardır ufkuma
kilit.
Ay düşer gün be gün...
Birbiri ardınca izler.
Her ayrılık
yaralanmışım.
Her sefer, boş sefer.
Her sefer, daha da
kanamışım.
Uzak değil bir bahara,
Zinhar, yollaşırken
kimi can;
hasret birikir her
yağacak.
Birikir birikir,
taşarım.
Ve üşür, yalnızca...
Aman, bakmayın halime!
İçerim kanar,
söylemem.
Zor zamandır söküşü
varken inşanın.
(Mijdar 16 / Siverek)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder