Şüphe yok, şiire layık idi bu yaprak,
Savruldu, düştü, ezildi.
Bir şair idi gören, söylemedi.
Salkım dökülür bir söğüt olduk.
Göz göre göre alıştırdılar bizi
Bu kör olası yalnızlığa.
Sesimizi etmedik.
(Kısaltılmıştır.)
(Kewçêr 18 / Siverek)
Ramazan Çetiner
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder