Uzanırken sen,
Ayakta herkes,
O musalla taşında.
Taşıdılar
Hızlı, kararlı
Davrandılar küreğe.
Toprak örtmüyordu,
Adeta ruhun saçılıyordu göğe.
Karanlıktı,
Her zerre soluğundu.
Dil sustu, gönül razı.
Olanlar, biten ve yol.
Bir müddet itibar,
Zahmet,
Ve gelen,
Hoş gelen…
Gidelim sevgili,
Sen, ben ve mavi sonsuzluk.
Deniz fenerinde yaşamak mesela,
Yahut bir ormancı kulübesinde,
Kirli afişelerden öte.
(Ağustos 25 | Siverek)
Ramazan Çetiner
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder