Var iken yokluğa;
yok iken varlığa
hasret, deli dolu
çağımız.
Beklenen malum, bir
yüce fırsat.
Ve yalnızlık, koca bir
hayret.
Ne garip bir memleket,
taşları bağlanmış,
itleri salınır iken.
Ve umulan yok iken
çoğu şeyi bırakıp
çoğundan vazgeçerek
teselliden geçip yol
aldık.
Yol da yolculuk da
payımız.
Velhasıl ziyadesiyle
hüzünlüyüz, bu vakit.
Bu vakit, rüzgarın
ıssız bozkırı kollayan telaşındayız.
(Sibat 17 / Siverek)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder